Tijdens de aanslagen van 22 maart 2016 bevonden heel wat taxichauffeurs zich op de luchthaven van Zaventem. Eric Jouve vertelt hoe zij dat beleefden en hoe de luchthaven, ondanks alle veiligheidsmaatregelen, minder veilig is dan we denken.

Eric Jouve: “Op de dag van de aanslagen van 22 maart 2016 op onder meer de luchthaven van Zaventem, was ik in de namiddag van dienst op de dispatch. In de voormiddag kreeg ik een berichtje van een vriendin die op de luchthaven verantwoordelijk is voor de registratie van de bagage. Die dag was ze toevallig niet aan het werk, en ze wilde iedereen laten weten dat het goed met haar ging. Eerst begreep ik die boodschap niet, maar toen ik het nieuws zag, besefte ik dat ze een aanslag had overleefd.”

“De medewerkers van onze telefooncentrale waren compleet in paniek. Achteraf hoorden we dat een van onze chauffeurs zich net op dat moment in de toiletten bevond, en dat is zijn redding geweest. Toen hij de ravage zag, hielp hij een aantal gewonden en achteraf is hij maanden in therapie geweest om het trauma te verwerken. Gelukkig werd geen van onze werknemers geraakt, maar dat neemt niet weg dat iedereen zwaar onder de indruk was. Na al die jaren kenden we natuurlijk een aantal Sabéniens en heel wat vrouwen van taxichauffeurs hadden een job in Zaventem. Daarom bood ons bedrijf psychologische bijstand aan. Door de aanslagen leed onze maatschappij dagelijks 50.000 euro verlies. Mijn baas heeft toen een pak interviews gegeven aan een aantal televisiezenders zoals TF1, RTL en RTBF. Bij die interviews poseerde hij telkens voor de stilstaande voertuigen. Vrijwel alle chauffeurs waren technisch werkloos, maar de dispatch bleef draaien. Een aantal mensen hebben de aanslag gefilmd en die beelden werden onder andere vertoond op de Amerikaanse zender CNN. Diegenen die de aanslagen hadden meegemaakt, vertelden achteraf dat die beelden minder gruwelijk waren dan de werkelijkheid.”

“Na de aanslagen werd de beveiliging enorm opgedreven, maar ik denk niet dat het veel zal helpen. Nu worden alle wachtende taxi’s gecontroleerd. Waar is dat voor nodig? Een taxichauffeur gaat niet in z’n eentje een aanslag plegen, hé? De reizigers die op Zaventem landen, worden voor het opstijgen grondig gecheckt, uit die hoek komt er dus ook geen gevaar. Het echte risico schuilt in de vertrekhal waar iedereen binnen kan. Dat werd met de aanslag toch wel duidelijk bewezen. De taxichauffeurs, die vanaf dan een gepersonaliseerde badge dragen, moeten door verschillende controlezones rijden. Vergelijk het gerust met de streng beveiligde luchthaven van Tel Aviv. En daar hangt natuurlijk een serieus prijskaartje aan vast. Het toppunt is dat Ubertaxi’s gewoon op de parking staan te wachten en dat kan blijkbaar wel. En dat allemaal omdat de luchthavenautoriteiten willen dat hun klanten zo snel mogelijk geholpen worden.”

• Dit is een uittreksel uit Taxipraat, een boek over taxichauffeurs geschreven door Veerle Maebe. Het verscheen onlangs bij Houtekiet als e-book (€ 14,99) en in een gedrukte versie die 240 pagina’s telt (€ 19,99). ISBN: 9789089247568.