Alle protesten en ludiek acties mochten niet baten, noteert De Stentor. Arriva-buslijn 56 is niet meer. Vaak wordt rond dit december-weekend aandacht besteed aan de nieuwigheden in de traditioneel op 12 december veranderende dienstregeling, maar veel minder aan wat verdwijnt (behalve de oude NS SGM Sprinters dan). Zaterdag 11 december was de officiële ‘sterfdag’ van de rechtstreekse OV-verbinding tussen Deventer en de Achterhoek. De krant maakte een laatste rit. 

Lochem. Bushalte Staring College. Cedric Koekenbier (16) stapt in bus 56, die nog één dagje rijdt tussen Borculo en Deventer. Hij zeult een vouwfietsje met zich mee. “Ik moet eruit in Deventer en dan nog een stukkie fietsen.’’ Naar de hockeyvelden van DHV. “Daar moet ik zometeen een wedstrijd fluiten.’’

Cedric vindt het bijzonder vervelend dat bus 56 verdwijnt uit de dienstregeling van vervoerder Arriva. “Ik gebruik deze verbinding viermaal per week, voor het hockey. Voor trainingen en wedstrijden. Ik speel in Jongens A1. Ik weet nog niet precies hoe ik na vandaag in Deventer moet komen. Misschien moet ik straks wel een heel stuk fietsen’’, verzucht Cedric. “Naar Laren en dan daar een andere bus pakken. Ik moet het allemaal nog even uitzoeken. Ik ben straks in elk geval een stuk langer onderweg dan nu.’’

Het is rustig in de bus, deze zaterdagmiddag. Op het hoogtepunt zitten er een stuk of vijf reizigers naar buiten te staren. Daar valt bar weinig te zien. Mistflarden omgeven de gestaag voortploegende bus. Die verdwijnt uit de dienstregeling omdat Arriva vindt dat lijn 56 teveel tijd verliest vanwege allerlei snelheidsbeperkende maatregelen op de route.

“Onzin’’, zegt Lochemer Jan van Londen gedecideerd. Hij zit schuin tegenover Cedric, aan de andere kant van het gangpad. “Een drogreden. Ik reis al sinds 2006 vaak in deze bus en heb zelden last gehad van vertraging.’’ Waarom de bus dan wel moet verdwijnen? Jan: “Ik heb werkelijk geen flauw idee. Het slaat nergens op.’’ De 68-jarige Jan werkte tot 1 januari van dit jaar voor de Belastingdienst in Apeldoorn. “Ik ging vier keer per week om zes uur ‘s ochtends met dit busje naar Deventer en vandaar met de trein naar Apeldoorn. Vanmiddag ga ik even Deventer in.’’

Jan – zilvergrijze kuif, een enorme walrussnor onder de neus – slaat aan het rekenen. “Dat betekent dat ik voor mijn werk dik 2.000 keer in alle vroegte in Lochem bij bushalte De Luchte heb staan wachten. Ik kan dit ritje wel dromen.’’ Hij wist precies wie op welke halte zou instappen. Of dat nou in Laren was, Harfsen of Epse. “Je leert elkaar toch een beetje kennen als reizigersvolk.’’

Jan herinnert zich één buschauffeur nog heel goed. “Ik weet zijn echte naam niet, maar die noemde ik altijd ‘Vettel’, naar die bekende Formule 1-coureur. Als Vettel achter het stuur zat, wist je dat je hoe dan ook op tijd in Deventer zou zijn. De beste man presteerde het zelfs één keer om een ander voertuig in te halen. Nou, dat was wel even billenknijpen.’’

Jan tikt Cedric even aan. Die heeft oordopjes in en vergeet bijna om uit te stappen in Deventer, halte Zweedsestraat. De jonge hockeyer bedankt zijn beduidend oudere plaatsgenoot, vouwt zijn fietsje uit en pedaleert de mist in.

Jan neemt een slokje water. Kijkt om zich heen, naar de drie medereizigers. “’t Is rustig. Maar het kan erger hoor. Ik heb eenmaal meegemaakt dat ik de hele rit moederziel in deze bus zat. Maar dat was in de zomer. Toen had iedereen vakantie. Normaal gesproken was het druk. Hoofdzakelijk met scholieren en studenten uit de Achterhoek. Vooral zij zijn de dupe.’’

Station Deventer doemt op. Jan groet de chauffeur en beent de stad in. Oh ja, bus 56 komt keurig op tijd aan in de koekstad.

• Zaterdag 11 december was de officiële ‘sterfdag’ van de rechtstreekse OV-verbinding tussen Deventer en de Achterhoek.