OV

Volgens de eerste berekeningen tekenden de bussen, trams en metro’s van de MIVB 434 miljoen ritten op in 2019, of een stijging met 4% ten opzichte van 2018. Dat betekent ruim 16 miljoen extra ritten. Dat is een nieuw record voor het Brusselse openbaar vervoer in een context van de bewustwording rond het klimaat.

Het Brusselse openbaar vervoer verleidt steeds meer reizigers. Afgelopen jaar kenden de bussen, trams en metro’s van de MIVB een recordaantal ritten met, volgens de eerste schattingen, 434 miljoen ritten. Dat is een stijging met 4% ten opzichte van het jaar voordien. Op het vlak van de verdeling van de ritten per vervoerwijze, neemt de metro 38% marktaandeel voor rekening, de tram 36% en de bus 26%.

Ook in 2018 realiseerde de MIVB al een belangrijke stijging van het aantal reizigers. Hiermee bevestigt de vervoersmaatschappij dus de voortdurende vooruitgang van het OV in Brussel. Tussen 2009 en 2019 stegen de rittenaantallen van de bussen, trams en metro’s met nagenoeg 50%, waardoor de MIVB de voorkeur geniet voor de verplaatsingen in Brussel.

Behalve de bewustwording rond klimaat, zijn de stijgende rittenaantallen een gevolg van de voortdurende inspanningen van de MIVB om het aanbod aan te passen en zo het hoofd te bieden aan de evolutie en de wensen op het vlak van mobiliteit in de hoofdstad. In 2019 verhoogde de MIVB de frequenties tijdens de daluren, nam ze nieuwe voertuigen in dienst (hybride en elektrische bussen) en ontplooide ze geleidelijk het busplan door nieuwe lijnen en nieuwe verbindingen te creëren tussen de wijken. De cijfers weerspiegelen ook voor het eerst een volledig jaar uitbating van twee nieuwe tramlijnen 8 en 9.

“Ik kan mij alleen maar verheugen over deze cijfers. Ze tonen de inzet van al onze medewerkers om onze klanten een kwaliteitsvolle dienstverlening te leveren”, legt Brieuc de Meeûs uit, CEO van de MIVB. “Maar we gaan niet op onze lauweren rusten. We zijn klaar voor de talloze uitdagingen die ons te wachten staan, om de ontwikkeling van het openbaar vervoer verder te zetten en de MIVB te bevestigen in haar rol als essentiële speler in duurzame mobiliteit in Brussel.”

Brussels minister van Mobiliteit, Elke Van den Brandt: “Net zoals veel Brusselaars ben ik trots op de MIVB. Openbaar vervoer is de ruggengraat van ons mobiliteitsbeleid, en met de MIVB beschikt Brussel over een grote troef. De politieke keuze om daarin te investeren loont: meer reizigers betekent ook minder mensen in de files. Zo houden we Brussel bereikbaar en leefbaar.”

• Brussels OV (MIVB) breekt rittenrecord in 2019.

Nog maar één jaar voor 30 km/u de regel wordt in het Brussels Gewest. Op 1 januari 2021 zal de standaard maximumsnelheid 30 km/u zijn op alle wegen, met uitzondering van de wegen die als structurerend worden beschouwd. Daar mag 50 km/u of soms 70 km/u worden gereden.

Brussel Mobiliteit heeft onlangs een voorlopige lijst gepubliceerd van de wegen waarop een snelheid van 50 km/u of 70 km/u zou kunnen worden gehandhaafd. De MIVB wil graag 50 km/u aanhouden op wegen waar de bussen een eigen baan hebben. Het Brusselse OV-bedrijf vreest anders dat de algemene Zone 30 zijn commerciële snelheid zal belemmeren. In 2018 was die – zonder Zone 30 – toch al gedaald tot gemiddeld 15,9 km/u. Zit er misschien een uitzondering in voor de MIVB op bepaalde trajecten? De vraag is ook of andere operatoren zoals de regionale TEC en De Lijn wel uit de voeten kunnen met de Brusselse Zone 30. Wordt vervolgd.

• Toekomstige Brusselse Zone-30 nu al probleem voor lokaal OV.

Groene tramhaltes zijn goed voor verkoeling en insecten. Dat ontdekte Utrecht al. Amsterdam gaat op de ‘Utrechtse’ manier aan de slag met twee begroeide tramhaltes: die op het Weteringcircuit en op het Marnixplein. Tijdelijk verkeerswethouder Laurens Ivens opende ze gisteren. Het gaat hier vooralsnog om een proef samen met reclamereus JCDecaux: als volgend jaar blijkt dat de planten op de zijkanten en het dak van de abri’s goed pakken, volgen er meer.

De nieuwe abri op het Weteringcircuit is bijzonder opvallend met een groen dak en een groene zijkant. De halte Marnixplein heeft alleen een groen dak. Het bijzondere van deze groene haltes zit ‘m vooral in deze groene daken, waarin een eigen irrigatie­systeem is verwerkt dat werkt op regenwater.

De groene daken met een mix van sedum moeten helpen bij het afvangen van fijnstof, het bergen van regenwater en zorgen voor verkoeling tijdens warme dagen. De begroeiing moet een brede mix van insecten aantrekken en de biodiversiteit stimuleren. Ook moeten ze de stenige openbare ruimte van beide plekken enigszins vergroenen.

Utrecht was de eerste stad die op brede schaal abri’s inzette in de vergroening van de stad: daar werden vorig jaar 316 bushaltes voorzien van een groen dak. In die stad komen ook bushaltes met zonnepanelen en krijgen alle haltes led­verlichting en een zitje van bamboe. De groene haltes in Utrecht zijn regelmatig te vinden op social media in het buitenland en hebben ook al elders tot vergelijkbare initiatieven geleid.

• Amsterdam experimenteert – na Utrecht – met groene abri’s. Op de halte Weteringcircuit is ook een deel van de zijkant groen. Foto Gemeente Amsterdam.

Forenzen zien het verbeteren van het openbaar vervoer als dé oplossing om de fileproblematiek aan te pakken. Dat aldus onderzoek van marktonderzoeksbureau MWM2 in opdracht van BNR Nieuwsradio. Meer asfalt en rekeningrijden zijn voor de forenzen niet de oplossing voor de files. Wel méér OV, waarschijnlijk vooral in de hoop dat ze het zelf niet hoeven te gebruiken en dat anderen als OV-overstappers de weg vrij maken voor hen.

Volgens het onderzoek staat de helft van de forenzen weleens in de file. Ze staan dan gemiddeld op een dag ruim 25 minuten vast op de weg. De files worden als een groot probleem ervaren bij werkend Nederland, zo zegt bijna twee derde van de mensen. Zij wijzen vooral de overheid aan als degene die de problematiek moet oplossen.

En wat zouden forenzen zelf doen? Zodra mensen gevraagd wordt in welk geval zij zélf de auto zouden laten staan voor de reis naar het werk, blijkt het verbeteren en goedkoper maken van het OV ineens een minder populaire maatregel. In beide gevallen zou maar een derde van de forenzen de auto dan laten staan. Dat komt doordat mensen hopen dat vooral voor henzelf de weg vrijgemaakt gaat worden, als anderen bijvoorbeeld met het OV gaan, zo zegt Bert van Wee, hoogleraar Transportbeleid van de TU Delft: “Mensen denken: als het openbaar vervoer maar beter wordt, dan gaan andere mensen wel met de trein, metro of bus, zodat zij zelf beter kunnen doorrijden.”

Van de werkgever verwacht slechts een kwart van de werknemers een oplossing om files te vermijden. Daar liggen nog veel oplossingsmogelijkheden. Bij ruim vier op de tien forenzen heeft hun werkgever géén maatregelen getroffen zodat werknemers hun auto thuis kunnen laten, zoals een vergoeding voor het OV, een (lease)fiets of thuiswerken. Veel reizigers voelen zich dan ook gedwongen om met de auto naar het werk te gaan, omdat een derde hun werk niet op een andere manier kan bereiken.

Een systeem van rekeningrijden waarbij je betaalt naar gebruik is zeer zeker bespreekbaar, vertelde Frits van Bruggen, directeur van de ANWB en voorzitter van de Mobiliteitsalliantie aan BNR. Maar bij een spitsheffing haakt een groot deel van de Nederlanders af, zegt hij. “Als je aan mensen vraagt of ze in de spits meer willen betalen dan buiten de spits, dan vindt een grote meerderheid dat heel oneerlijk. Maar betalen per kilometer willen we best.”

Hoogleraar vervoerseconomie Erik Verhoef van de Vrije Universiteit ziet ook mogelijkheden bij werkgevers: “Er is nog heel veel verbetering mogelijk. Dat zou niet alleen van de overheid moeten komen, maar ook van de werkgevers.” Verhoef pleit er voor dat de overheid samen met werkgevers de handen uit de mouwen steekt. Van Wee ziet mogelijkheden in het vooral aannemen van werknemers die dicht bij het bedrijf wonen.

• Onderzoek BNR: Forenzen vinden meer asfalt en rekeningrijden geen oplossing voor fileprobleem.

Volgens financieel dagblad De Tijd is het ziekteverzuim bij de Vlaamse OV-maatschappij de voorbije jaren fors gestegen. Het Vlaamse OV-bedrijf kampte in de periode van november 2018 tot en met oktober 2019 met een ziektepercentage van 11 procent. In de jaren daarvoor was het respectievelijk 7,9% en 9,2%. Dat betekent volgens de krant dat een personeelslid op 100 beschikbare dagen gemiddeld 11 dagen afwezig is wegens ziekte.

“Het is een algemene maatschappelijke trend dat het ziekteverzuim stijgt”, reageert Anneliese Meynaerts, woordvoerster van De Lijn in De Tijd. “Wij ontsnappen daar helaas niet aan.”

De Lijn wijst erop dat enkele kenmerken van het bedrijf en het personeel meespelen om een hoger ziekteverzuim te verklaren. Zo heeft De Lijn met meer dan 7.000 werknemers een grote organisatie, een ouder personeelsbestand en een groot aandeel fysiek belastende jobs en jobs waarvoor een lagere scholingsgraad volstaat.

ACV-vakbondsman Jo Van der Herten wijt de stijgende ziektecijfers vooral aan het acute personeelstekort. “Door het gebrek aan personeel raken mensen overwerkt, krijgen ze stress en kunnen ze moeilijk vakantie opnemen. Daardoor hebben we een heel moeilijk jaar gekend.”

Het afgelopen jaar trok De Lijn bijna 600 nieuwe chauffeurs aan. Maar de interne problemen rond planning, organisatie en stiptheid leiden al langer tot interne onvrede. Zo organiseerde de socialistische vakbond ACOD deze week opnieuw een staking bij De Lijn, die vooral in de grote steden voelbaar was. Vandaag, vrijdag, staakten de dispatchers – het centrale controlesysteem – in Antwerpen, waardoor De Lijn daar en buiten Antwerpen de veiligheid op het net niet kon waarborgen en alle bussen en trams binnen bleven.

Lijn-CEO Roger Kesteloot erkende eerder dat de huidige situatie tot meer zieken leidt. “Door het personeelstekort beland je in een vicieuze cirkel”, zei hij in oktober in Het Laatste Nieuws. “Van de chauffeurs die er wel zijn, vragen we extra inspanningen of we weigeren al eens een vrije dag, waardoor het voor hen soms te veel wordt. Ik kan begrip opbrengen dat zij op zulke zware momenten misschien snel naar ziekteverzuim grijpen.”

Maar Kesteloot relativeerde tegelijk de grootte van het probleem: “Het ziekteverzuim ligt niet laag, maar ook niet veel hoger dan in andere sectoren”, stelde hij. Op basis van cijfers van andere organisaties valt die stelling te betwijfelen. Zo steeg het ziektepercentage bij de Vlaamse overheid in 2018 tot net geen 8 procent. Volgens de HR-groep Securex bedroeg het ziekteverzuim in de privésector ook 8 procent, al ligt het percentage bij grote bedrijven hoger. De HR-groep SD Worx sprak in 2018 over een ziekteverzuim van 5,8 procent bij Belgische werknemers in de privésector, fors minder dan bij De Lijn.

• Ziekteverzuim bij Vlaams OV-bedrijf De Lijn schiet – ondanks 600 nieuwe chauffeurs – de hoogte in. Foto De Lijn.