Buschauffeur Anja van der Molen (50) zit deze week niet achter het stuur. Normaal gesproken rijdt ze heel Friesland door, maar nu blijft ze thuis in Sneek, vertelt ze de LC. Staken vindt ze eigenlijk maar niks, maar als kaderlid van vakbond CNV representeert ze de belangen van haar collega’s in Sneek.

Op de werkvloer hoort ze hoe collega’s lijden onder de werkdruk die zij ervaren. “Ze vinden het werk niet meer te doen of niet leuk meer. Collega’s die bijna met pensioen gaan, zeggen: ‘blij dat ik er bijna uit ben’.’’

Zelf ervaart ze die hoge werkdruk ook. Buschauffeurs rijden op een strak schema. Tijd om bij een halte even stil te staan, is er niet. “Vorige week vrijdag had ik een stop van twee minuten. Ik was vanaf kwart voor vijf ‘s ochtends onderweg en moest even naar de wc. Dan lig je gelijk weer achter op schema.’’

Inmiddels zit de buschauffeur bijna zestien jaar in het vak. Rijden op tijd is altijd al een onderdeel geweest van haar beroep. “Maar het werk moet steeds efficiënter. De aansluitingen van bussen worden steeds korter, waardoor passagiers weinig tijd hebben om over te stappen.’’ Volgens Van der Molen is het door die krappe rijtijden onmogelijk om haar werk goed te doen. Toch legt ze zichzelf de druk op om zoveel mogelijk op tijd te rijden. “Je voelt een verantwoordelijkheid naar de passagiers toe. Je wilt dat ze op tijd op de halte aankomen, omdat ze anders moeten wachten. Vooral hier in het noorden kan de volgende bus pas over een uur komen.’’

Met een iets zwaarder rechtervoetje probeert Van der Molen de tijd dan in te halen. De CNV’er snapt dat ze zichzelf daarmee in de vingers kan snijden. Eens in het jaar stelt haar werkgever het vervoersprogramma vast. Die kan volgens Van der Molen niet weten dat zij op haar bestemming is aangekomen door iets harder te rijden. ,,Dat komt niet in de gegevens te staan.’’ Zo wordt de strakke planning deels in stand gehouden.

Op tijd of niet, de passagiers die afhankelijk zijn van de bussen kunnen deze week sowieso geen kant op. Van der Molen weet dat en zit daarom thuis met een dubbel gevoel. “Voor mijn werk breng ik passagiers altijd van A naar B. Je weet dat er mensen afhankelijk van je zijn en zij kunnen nu nergens heen.’’ Het contact met de passagiers maakt het werk ook juist mooi, vertelt de buschauffeur.

• Buschauffeur Anja van der Molen uit Sneek blijft deze week thuis. ‘Het is onmogelijk om mijn werk goed te doen’. Redactiefoto.