Column Rikus Spithorst: “De bullebak en ‘De Voorwaarden’”
Iedere maandagmorgen publiceert Voor Beter OV een column of een commentaar om de lezer een beetje aan het denken te zetten. Voor Beter OV hoopt daarmee iedereen die op welke manier dan ook bij het OV betrokken is, te stimuleren om het OV (nog) verder te verbeteren. Vanochtend kwam de column van Voor Beter OV-voorman Rikus Spithorst.
“Rikus vindt in én uit principe zo’n beetje alles een schande. Terwijl de andere kant is dat NS zich gewoon aan de Voorwaarden houdt.” Ziezo, dan weet u dat ook. Ik ben een nare zuurpruim, een onverzettelijk stuk verdriet. Een bullebak. En de NS doet niets fout, want de door de NS zelf opgestelde ‘Voorwaarden’ houden in dat de NS goed zit, ook als die voorwaarden niet deugen.
Het citaat waarmee deze column van wal stak is afkomstig van een NS-functionaris die dit op Twitter postte. Wat ’s mans functie precies is, dat weet ik niet, maar hij werkt op het NS-hoofdkwartier, dus hebben we hier hoogstwaarschijnlijk te maken met een hooggeplaatste functionaris. Een teleurstellende mededeling voor de nieuwsgierige Aagjes onder u: ik noem zijn naam hier niet. Met naam en toenaam in mijn columns worden vermeld is de twijfelachtige eer die slechts aan directieleden, bewindspersonen en volksvertegenwoordigers ten deel valt.
Maar laten we dat geciteerde bericht eens in tweeën hakken.
“Rikus vindt in én uit principe zo’n beetje alles een schande.” Tsja. Ik ben inderdaad niet van het klein acteren, nee. Maar voor de zoveelste keer wil ik er even op wijzen dat ik slechts het boegbeeld ben van onze club. Ik word aangestuurd door een bestuur en een denktank. Op inhoud én op toon. En nee, ik verschuil mij nergens achter: zowel de inhoud als de toon die ik hanteer, passen mij goed. Ook belangrijk is het feit dat ik altijd – tenzij er sprake is van een heftige actualiteit en een reactie onzerzijds niet kan wachten – de betrokkene eerst vraag om het geconstateerde probleem op te lossen, of in ieder geval aan te geven wat de strategie is om herhaling te voorkomen.
Pas als de reactie onbevredigend is, of zelfs uitblijft, ventileer ik een snedig geformuleerde opvatting. En ja, ook mijn eigen reiservaringen deel ik op sociale media en op onze website. Dus als ik op een zondagmiddag van Amsterdam naar Brabant reis, en ik zowel op de heenreis als terug zie dat hordes reizigers moeten staan in een veel te korte trein, en dat in een van die te korte treinen ook nog eens een toilet defect is en het andere overstroomt omdat de septic tank blijkbaar vol is, de toiletpot tot over de rand gevuld is met piswater en ook op de vloer een laag water staat: ja, daar vind ik daar wat van. Bij dezen.
“Terwijl de andere kant is dat NS zich gewoon aan de Voorwaarden houdt.” Deze zin gaat over het feit dat er blijkbaar ergens in de voorwaarden staat dat reizigers als er iets is misgegaan met hun OV-chipkaart of het bejubelde, nieuwe OVpay, zélf achter het teveel betaalde geld moeten aangaan. Tsja. Ik vind dat billijk als de reiziger zélf een fout heeft gemaakt. Maar wanneer de NS zélf in gebreke is, dient de NS er gewoon zelf voor te zorgen dat het teveel betaalde op de rekening van de passagier wordt teruggestort. Dus een passagier die bijvoorbeeld met zijn OV-chipkaart incheckt en met zijn bankpas uitcheckt: onhandig, en die reiziger moet daar inderdaad zelf even achteraan.
Maar:
– als de NS door schaamteloze onachtzaamheid een verkeerd station in een chippaaltje programmeert, waardoor reizigers veel te veel kilometers betalen, of
– wanneer reizigers inchecken, langer dan een uur op het perron wachten op een trein die wegens een grote systeemstoring niet komt, en dus afzien van hun reis en weer uitchecken, en vervolgens 10 of 20 Euro kwijt zijn,
in zulke gevallen moet de NS dat gewoon uit eigen beweging terugstorten. Temeer omdat veel reizigers op speciaal verzoek van NS en consorten dat ‘automatisch opladen’ hebben aangezet of eens per maand afrekenen, en dus helemaal niet in de gaten hebben als ze te veel hebben betaald. In beide gevallen heb ik eerst aan de NS gevraagd om dit te regelen, en in beide gevallen werd mijn verzoek bot geweigerd.
Maar ja, ‘De Voorwaarden’. Alsof eenzijdig door een monopolist vastgestelde voorwaarden automatisch rusten op redelijkheid, billijkheid en fatsoen…
- Column Rikus Spithorst: “De bullebak en ‘De Voorwaarden’”. Redactiefoto.