De zorgen om vervoerder Trevvel in Rotterdam – voor vele contractvervoerders die worstelen met personeelstekorten overigens uiternate herkenbaar – lijken nog veel groter dan verwacht, noteert Rijnmond.nl. Donderdag om 10:00 uur spreekt de gemeenteraad van Rotterdam over Trevvel. Leefbaar Rotterdam heeft een debat aangevraagd over de perikelen bij de vervoerder. De uitzending is live te volgen via Rotterdam.nl

Na het verhaal van Yaïn, dat Rijnmond dinsdag publiceerde, reageerden tal van ouders en mensen werkzaam in de zorgsector met nog meer klachten over het bedrijf dat verantwoordelijk is voor het doelgroepenvervoer. Ze klagen dat taxi’s te laat komen, busjes wegblijven en op klachten niet wordt gereageerd.

“Ze maken er een potje van”, zegt Leila. Haar zoontje Mano (5) moet dagelijks van Rotterdam-West naar het speciaal onderwijs in Zuid. Inmiddels zit hij met zeven leerlingen in een bus. “Dat betekent dat hij te veel prikkels krijgt. Dan begint hij te schreeuwen. Dat zorgt er weer voor dat Mano door andere kinderen wordt gepest. Ik neem het die kinderen niet kwalijk. Die worden ook bij elkaar gestopt.”

Ze heeft al de meest rare dingen meegemaakt. “Hij is altijd om 14:00 uur klaar. Werd hij om 18:00 uur opgehaald. Eén keer is hij zelfs naar de verkeerde school gebracht. Heb ik zijn signalement moeten geven zodat ze hem uiteindelijk terugvonden.”

De dagelijkse zorgen om het vervoer zorgden er uiteindelijk voor dat Leila haar baan verloor. “Ik kwam elke ochtend te laat. Die keer dat hij werd vermist, kostte het me zelfs een hele ochtend. Klanten van mijn werk zaten te wachten. Dat vond mijn baas te veel worden.” Inmiddels heeft Leila een andere baan. “Maar Mano komt nog steeds te laat op zijn school. Voor mij is het duidelijk dat Trevvel dit niet aankan.”

Judith van Gelderen werkt bij Maasveld, een centrum voor dagbesteding van Parnassia. “De cliënten komen te laat of worden niet opgehaald. De dag begint hier om 09:30 uur, maar mensen worden soms om 11:00 uur thuis opgehaald. Dan heeft het geen zin meer om te komen.” Aan het einde van de dag gaat het niet anders. “We zijn dan om 15:30 uur klaar. Dan zouden mensen ook moeten worden opgehaald. Soms duurt het wel tot 17:30 uur voor de bus komt. En het is ook onduidelijk wie er mee mag: soms twee, soms zeven. Onze cliënten zijn mensen met psychische problemen. Die raken gestrest, die krijg je niet rustig. En uiteraard moeten wij bij ze blijven, terwijl onze dag eigenlijk ook al eerder eindigt.”

Het toppunt was haar gesprek met de gemeente. “Daar kreeg ik te horen dat ze niet meer konden doen. Stuur maar een brief naar Aboutaleb, zei de ambtenaar. Ongelooflijk!”

Denise Gomes verhuisde met haar gezin op 1 augustus van Rotterdam-Zuid naar Noord. Ze gaf die verhuizing volgens de standaardformulieren door aan de gemeente. Ook besteedde ze er een telefoontje aan. Alles om ervoor te zorgen dat de reis van dochter Maria (9) naar Recon in Schiebroek goed zou verlopen.

“Maar het ging al mis toen de nieuwe chauffeur langs wilde komen voor de kennismaking”, vertelt Denise. “Hij had geen contact opgenomen om zijn komst aan te kondigen. Toen belde de oude chauffeur met de mededeling dat de nieuwe chauffeur bij ons oude huis stond.”

De verhuizing bleek blijkbaar niet bij Trevvel doorgekomen te zijn. Dus zat haar dochter op een route waarbij ze in Noord werd opgehaald, met andere kinderen naar Zuid werd gereden om in Noord naar school te worden gebracht. “Die reis duurt te lang. Ze moet worden verschoond en heeft ook medicatie nodig.”

Toen Denise belde, kreeg ze te horen dat de planning drie dagen nodig had om de wijzigingen door te voeren. “Mijn dochter raakt daar zwaar overprikkeld van. Dat kun je deze kinderen niet aandoen. Ze slaapt niet meer.”

Ze schakelde school in om een oplossing te forceren. “Het zou geregeld zijn. En wie stond er voor de deur: weer dezelfde chauffeur voor die lange rit. Dinsdag werd Maria niet eens opgehaald. Wat bleek? De chauffeur had zich verslapen. Was ze weer te laat op school. Dat doet iets met kinderen.”

Uiteraard hebben de gebeurtenissen ook invloed op het gezin en op het werk. “Mijn werkgever is flexibel. Ik werk in de zorg, mensen zijn ook van mij afhankelijk. We betalen ook iemand om voor Maria te zorgen als wij naar het werk zijn. Die moet langer blijven als de chauffeur niet of te laat komt. Wie betaalt die kosten? Eerlijk gezegd ben ik er wel een beetje klaar mee.”

• Klachtenregen van ouders over Trevvel: “Ik kwam elke dag te laat op mijn werk en verloor zo mijn baan”