Een leuke stapavond in Rotterdam eindigt voor inwoners van Lansingerland steeds vaker met een wrange nasmaak, ontdekte RTV Lansingerland. Niet door het uitgaan, maar door de terugrit. Ritprijzen van 100 tot 180 euro voor een ritje met de taxi naar Berkel, Bleiswijk of Bergschenhoek zijn geen uitzondering. Zonder meter, zonder bon en vaak met een onvriendelijke of zelfs intimiderende houding van de chauffeur. 

Een rit via Uber of Bolt lijkt een beter alternatief, maar bij drukke opstapplaatsen in het centrum worden die ritten opvallend vaak geannuleerd. De enige keuze die dan overblijft: instappen bij een straattaxi die ter plekke zijn eigen prijs bepaalt. 

Bij de lokale omroep RTV Lansingerland zijn de afgelopen tijd meerdere meldingen over buitensporige taxitarieven voor nachtelijke ritten vanuit Rotterdam binnengekomen. Reden voor deze omroep om een onderzoek te starten. Een oproep leverde nog eens tientallen reacties op. Waarbij opvalt dat iedereen meldt anoniem te willen reageren uit angst over een aanvaring met de chauffeurs als ze weer een avondje gaan stappen. 

De verhalen lijken allemaal op elkaar. Zo zoekt een groepje na het stappen een taxi op de Coolsingel. De chauffeur zegt: 150 euro naar Berkel. Geen meter. Geen bon. “Toen we vroegen of het op de meter kon, zei hij: ‘dan zoek je maar een ander.’ Maar die vroeg hetzelfde,” vertelt een inwoner van Lansingerland. “Het voelde alsof ze onderling prijsafspraken hadden.” 

Wat veel mensen niet weten, is dat dit niet mag. Volgens de Rotterdamse taxiverordening heeft iedere reiziger bij een straattaxi recht op een rit met de meter, tenzij ze zelf instemmen met een vaste prijs. Wie dus vraagt om op de meter te rijden, mag niet worden geweigerd. Toch gebeurt dat massaal. 

Petra uit Bleiswijk vertelt over haar ervaring na een avondje uit in Hillegersberg. “De chauffeur vroeg 80 euro. Toen ik zei dat dat veel was, zei hij: ‘zoek dan een ander.’ Maar die anderen vroegen precies hetzelfde.” Ze had geluk: familie kon haar ophalen. “Maar als je dat alternatief niet hebt, sta je daar midden in de nacht zonder keus. En dat weten die chauffeurs.” 

De Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) is onderdeel van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat en is belast met de controle op taxiondernemers- en chauffeurs. ILT stelt dat een vooraf afgesproken prijs wettelijk is toegestaan, ook bij zogeheten opstapvervoer. Maar: als een reiziger expliciet vraagt om op de meter te rijden, dan moet de chauffeur daaraan voldoen. Doet hij dat niet, dan overtreedt hij de regels en riskeert een boete van 900 euro. 

Een woordvoerder van de gemeente Rotterdam laat RTV Lansingerland weten er wel degelijk actief wordt gehandhaafd. Sinds februari 2024 zijn er ruim 7.800 taxi’s gecontroleerd tijdens nachtelijke acties, waarbij één vergunning is ingetrokken. Twee keer per maand worden daarvoor speciale biketeams ingezet tussen 21:00 en 06:00 uur. Rotterdam erkent dat de pakkans klein is: chauffeurs waarschuwen elkaar zodra handhavers in beeld zijn, waardoor overtredingen zich verplaatsen of tijdelijk verdwijnen. 

Daarnaast wijst de gemeente op nieuwe maatregelen, zoals een strenger vergunningenbeleid, borden op standplaatsen en bewustwordingscampagnes. Toch blijft er veel afhankelijk van meldingen door klanten. Veel mensen doen geen melding of de melding is onvolledig. 

Tegelijkertijd geven veel passagiers uit Lansingerland aan dat ze gemeentelijke handhavers ’s nachts zelden tot nooit bij de taxistandplaatsen in Rotterdam zien. Ze vragen zich af waarom er niet gewoon iemand wordt neergezet op piekmomenten. “Je ziet ze wel gelijk als je op de fiets je telefoon vasthoudt, maar ik heb nog nooit een taxicontrole gezien,” zegt één van hen. De wens is simpel: zichtbare handhaving, juist op de plekken en tijden waar het misgaat. 

De Rotterdamse taxicentrales RTC en St. Job zijn kritisch. Zij noemen de huidige situatie ‘een wildwesttafereel’. “De goede chauffeurs lijden onder deze oplichting. De branche krijgt een slechte naam,” zegt St. Job. RTC bevestigt dat 80 procent van de taxi’s ’s nachts niet meer op de meter rijdt. Beide centrales zeggen dat het vooral gaat om zelfstandige chauffeurs die niet zijn aangesloten bij één van de twee centrales. Zij beschikken wel over de juiste vergunningen, maar vallen buiten elk controlesysteem. Er is dus sprake van legale straattaxi’s die de regels kunnen overtreden zonder dat iemand ingrijpt. 

Veel reizigers proberen een Uber of Bolt te regelen. Maar juist bij taxistandplaatsen worden die ritten vaak geannuleerd. Bolt erkent dat platformchauffeurs geen klanten mogen oppikken op officiële standplaatsen. Dat maakt het voor gebruikers lastig. 

Bij voldoende meldingen kan ILT inspecteren en de taxichauffeur beboeten. 

Volgens de ILT worden inspecties gedaan op plekken waar veel klachten vandaan komen. Rotterdam is géén ‘hotspot’, simpelweg omdat te weinig mensen klachten melden. Dat bevestigt de gemeente Rotterdam: de inspecteurs van de ILT zijn nauwelijks zichtbaar in de stad. Een vicieuze cirkel: zonder meldingen geen controle en zonder controle dus geen verbetering. 

• Exorbitante prijzen voor taxi’s naar bestemmingen buiten Rotterdam in de nachtelijke uitgangsuren. Taxicentrales RTC en St. Job noemen de huidige situatie ‘een wildwesttafereel’. Redactiefoto.