Bus

OV-bureau bestelt waterstoftankstation en Qbuzz bevestigt order voor 20 Van Hool waterstofbussen definitief

Van Hool en het OV-bureau Groningen Drenthe bevestigen “Er is een nieuwe fase in het gebruik van waterstof als voertuigbrandstof aangebroken.” Het OV-bureau heeft deze week opdracht gegeven voor de bouw van een waterstoftankstation, de levering van waterstof en de aanschaf van 20 waterstofbussen.

Shell Nederland heeft de aanbesteding voor het leveren van waterstof voor de bussen gewonnen en realiseert hiervoor het waterstoftankstation in Groningen. Vervoerder Qbuzz heeft busbouwer Van Hool uit België de definitieve opdracht gegeven voor de levering van 20 waterstofbussen.

Met de keuze van Shell voor de levering van waterstof, de realisatie van het tankstation aan de Peizerweg in Groningen en de levering van 20 nieuwe bussen wordt waterstof een steeds belangrijkere energiedrager in het openbaar vervoer in Noord-Nederland. De bussen en het waterstoftankstation worden in december 2020 in gebruik genomen.

De waterstof-elektrische bussen hebben een actieradius van 350-400 km op een volle tank. Tijdens de rit wordt waterstof omgezet in elektriciteit waarmee de elektrische aandrijving wordt gevoed. Het bereik, zonder tussentijds opladen, is beduidend groter dan dat van batterijbussen. Deze bussen kunnen daarmee goed worden ingezet in langere routes in de dienstregeling. De bussen rijden op streeklijnen in Drenthe en in Groningen.

Fleur Gräper – van Koolwijk, gedeputeerde Provincie Groningen en voorzitter van het OV-bureau is alvast blij met deze ontwikkeling. “Dit is een enorme stap. Hiermee komt het gebruik van waterstof als voertuigbrandstof uit de experimentele fase en wordt het één van de energiedragers waarmee wij gewoon productie draaien. We lopen hiermee voorop in Nederland en bevinden ons in de voorhoede in Europa. Dat willen we ook om onze ambities voor een nieuwe energietoekomst voor Noord-Nederland concreet te maken”

Zo hebben het OV-bureau en Qbuzz al sinds december 2017 een pilotproject in Groningen en Drenthe lopen waarbij twee waterstof-elektrische bussen rijden in de reguliere dienstregeling. Deze worden getankt in Delfzijl, met waterstof dat als restproduct vrijkomt bij Nouryon (voorheen AKZO). De waterstoftechniek ontwikkelt zich zeer snel. Dat geldt ook voor de nieuwe generatie bussen die nu worden aangeschaft. Deze zijn aanzienlijk zuiniger en lichter. Ondanks de snelle ontwikkelingen liggen de kosten nog hoger dan bij diesel. Zowel het project met twee bussen in Delfzijl als de 20 bussen in Groningen, worden ondersteund door het ministerie van IenW, de EU via de FCHJU (HighVLOCity en JIVE2) en de provincies Groningen en Drenthe.

Ook Filip Van Hool, CEO van Van Hool, toonde zich verheugd over de bevestiging van de order: “Deze bestelling uit Noord-Nederland is de tweede grootste bestelling van waterstofbussen, na de 40 waterstofbussen voor Keulen-Wuppertal die binnenkort uitgeleverd worden. Dit sinds Van Hool in 2005 begon met het ontwerpen, ontwikkelen en bouwen van waterstofbussen. Van Hool bouwt reeds sinds 2005 waterstofbussen voor de Amerikaanse en sinds 2007 voor de Europese markt.”

“Sindsdien heeft Van Hool al 131 waterstof-bussen gebouwd of in productie voor Noord-Amerika (21) en Europa (110). We bevestigen hiermee onze positie van leidinggevend producent op het vlak van waterstofbussen op de Europese markt. Dit contract is een mooie referentie voor het bedrijf zo vlak voor het collectief zomerverlof.”

Fleur Gräper – van Koolwijk, gedeputeerde van de Provincie Groningen en voorzitter van het OV-bureau is alvast blij met deze enorme stap.

FlixBus brengt add-on’s in rekening: bagage, fietsen e.d.

“Met het vliegtuig kun je niet alles meenemen wat je wilt,” werft FlixBus deze week. “Gelukkig heeft FlixBus genoeg ruimte voor al jouw bagage!” Maar net als bij de goedkope vliegmaatschappijen, moet er bij FlixBus ook voor elk extraatje worden bijbetaald.

Zit de koffer al te snel vol? Een extra stuk bagage – buiten het ene stuk handbagage en de koffer onderin de bus, die zijn inbegrepen in de ticketprijs – mag vanaf 3,99 mee. Handbagage (maximaal 7 kg) moet in de bagagerekken passen. Als ruimbagage is toegestaan: iets van maximaal 80 x 50 x 30 cm. Licht afwijkende afmetingen zijn bij een maximale omvang van 160 cm toegestaan, maar: maximaal. 20 kg).

De extra bagage mag de afmetingen en het gewicht van de ‘gewone’ reisbagage niet overschrijden. Voor extra bagage worden kosten in rekening gebracht. En die zijn afhankelijk van de boekingsmethode. FlixBus zegt “Niet te kunnen garanderen dat er voldoende ruimte is voor meer dan één bagagestuk aan boord.”

Ook worden kosten in rekening gebracht voor bijzondere bagage (groter dan de reisbagage). Onder bijzondere bagage vallen bijvoorbeeld ski’s en muziekinstrumenten (liefst met een harde hoes). Er gelden speciale regels voor het vervoer van fietsen en orthopedische hulpmiddelen. Op veel bussen is het vervoer van fietsen van standaardformaat en zonder uitstekende voorwerpen (maximaal gewicht 25 kg) toegestaan. Ook daarvoor geldt een extra toeslag. Fietsen worden op fietsendragers vervoerd. In speciale gevallen (vouwfietsen) is het vervoer van fietsen alleen mogelijk in daarvoor geschikte hoezen in het bagageruim. E-bikes, pedelecs, tandems en driewielers kunnen niet op een bagagerek worden vervoerd. Kinderwagens, rolstoelen en andere hulpstukken kunnen op sommige van de FlixBssen gratis worden meegenomen.

Op sommige FlixBussen is er ruimte voor fietsen op de speciale fietsdragers – wel tegen een extra toeslag natuurlijk.

De Lijn schafte in 2018 helft meer ritten af: zo’n 200.000

Vorig jaar heeft de Vlaamse vervoermaatschappij 200.015 ritten afgeschaft. Dat is de helft meer dan in 2017, blijkt uit cijfers die De Lijn vrijgaf. In vijf jaar is het aantal niet-gereden ritten door De Lijn meer dan vervijfvoudigd. Het gaat zowel om ritten die De Lijn zelf moest uitvoeren, als om ritten gereden door pachters. Dit is vooral te wijten aan stakingen en aan een nijpend chauffeurstekort.

De Lijn beklemtoont nog dat het aantal afgeschafte ritten maar een heel klein deel vertegenwoordigt van de bijna 11 miljoen ritten die de bussen en trams vorig jaar door Vlaanderen maakten. “98,8 procent van de ritten werd wel degelijk uitgevoerd zoals gepland’, vertelde woordvoerster Sonja Loos De Tijd. “Alleen als het echt niet anders kan, wordt een rit geschrapt”, gaat Loos verder. “Vooral op lijnen met veel ritten, zodat reizigers niet te lang hoeven te wachten op de volgende bus of tram. Maar elke niet-gereden rit is er een te veel.”

Bijna tweederde van het totaal (125.000 ritten), is het gevolg van regelmatige stakingen bij De Lijn. Maar steeds vaker is het gebrek aan chauffeurs de oorzaak van een geschrapte rit. Vorig jaar werden bijna 40.000 ritten om die reden afgeschaft, dubbel zoveel als in 2017.

Het tekort aan buschauffeurs is nijpend en de zoektocht naar nieuwe chauffeurs loopt (overal) moeilijk. De Lijn wil dit jaar 570 nieuwe chauffeurs aanwerven. Maar buschauffeur is een zogenaamd ‘knelpuntberoep’. De Vlaamse arbeidsbemiddelaar VDAB ontving tussen maart 2018 en februari 2019 1.311 vacatures. 336 daarvan stonden eind februari nog open. Vorig jaar slaagde De Lijn er ondanks beloftes niet in haar volledige personeelskader in te vullen.

153 van de 425 vacatures voor buschauffeurs bleven open, bleek uit gegevens van Vlaams Parlementslid Orry Van de Wauwer (CD&V). Vooral in Antwerpen en Vlaams-Brabant is de situatie nijpend. De Lijn ligt op de as Antwerpen-Brussel in concurrentie met goed betalende bedrijven in de Antwerpse haven of de luchthaven regio.

In de hoofdstad bokst De Lijn op tegen de MIVB. De Brusselse vervoermaatschappij, die vorig jaar als een van de 64 Belgische bedrijven het Top Employer-certificaat kreeg, wierf in 2018 367 bestuurders voor bus, tram en metro aan, en kon wel alle vacatures opvullen.

De Lijn schafte in 2018 helft meer ritten af: zo’n 200.000

De Lijn-bestuurder: “Ik ben wel geen taxiservice, hé madam”

“Beste redactie,

Ik denk regelmatig aan jullie en onze gesprekken en het zal jullie niet verbazen dat dat vaak samenvalt met momenten wanneer het openbaar vervoer mijn hersencellen prikkelt.

Vorige week zaterdag, 13 juli, kwam ik terug met de trein van Gent. Nogal bepakt (vooral boeken), dus besloot ik aan het station Brugge de goede diensten van De Lijn te gebruiken met mijn Mobib kaart.”

“Ik ga wachten op het perron waar de bus naar Blankenberge staat aangekondigd om 18.10 uur. Die aankondigingsborden in Brugge zijn qua functioneren al op zich een merkwaardigheid, in de slechte betekenis van het woord. Er staat een tiental mensen geduldig te wachten. Het is 18.03 uur. Ik kijk en zie wat verderop een bus staan waarvan ik vermoed dat dit het voertuig is waarmee zal worden gereden. Bestuurder aan boord. Om 18.09 uur (!) wordt de motor gestart en komt de bus langzaam naar het perron gereden. Het blijkt effectief de bus naar Blankenberge.

Iedereen haast zich er op. Ik wacht met mijn lading boeken als laatste en volg een dame voor mij met een groot valies en een grote tas. Zij stapt op, checkt in met haar kaart en vraagt of de bestuurder haar wil verwittigen voor de halte van het Woonzorgcentrum in Zuienkerke. Antwoord van de bestuurder: “Ik ben wel geen taxiservice, hé madam – Tweede halte na de brug.”

“De dame is van haar melk door het antwoord. Na enige ogenblikken kijkt ze mij aan en zegt: “Dan komt ge van Mol als vrijwilliger om een weekend kwetsbare mensen te gaan helpen aan de andere kant van het land en krijgt ge dit op uw boterham….”.

Ik waarschuw haar dat ze trouwens niet mag afstappen bij de tweede halte na de brug, want dan is ze nog steeds op grondgebied Brugge, terwijl ze zowat 8 km verder moet.

Ik moet afstappen, maar een ander bereidwillige reiziger neemt het over.”

“De houding van de bestuurder spreekt boekdelen over de cultuur bij sommige personeelsleden van De Lijn. Ik ken heel wat correcte bestuurders, maar te veel andere die ik al aan het werk heb gezien op een gelijkaardige wijze. Er is nog werk aan de winkel, redactie.

De tegenstelling kon niet groter zijn: een burger die zich vrijwillig inzet voor de medemens en bereid is daar een grote verplaatsing met het openbaar vervoer, veel energie en tijd in te stoppen, versus iemand die betaald wordt om dienst te verlenen aan de medeburger en zijn positie gewoon misbruikt om die medeburger het leven zuur te maken. Het moest mij gewoon even van het hart.”

Naam en adres van de briefschrijver is bij de redactie bekend.

De Lijn-bestuurder: “Ik ben wel geen taxiservice, hé madam.”

OAD focust op touroperating en vestigt zich in Zwitserland

Oad Touroperating heeft zich in Zwitserland gevestigd op de internationale luchthaven van Zürich. TravelPro vroeg zich af waarom en sprak over het nieuwe kantoor en de laatste ontwikkelingen bij de touroperator met Oad-directeur Arjan Koster. Vorig jaar werden de activiteiten van het busbedrijf door Havi overgenomen.

Koster bevestigt dat de Oad nu een touroperating-vestiging in Zwitserland heeft, op de luchthaven Zürich, maar de verkooporganisatie blijft in Nederland. “Naast dat wij – Arjan Koster en financieel directeur Remco Holle -er iedere maand komen, werken er dagelijks mensen van ons. Het is een volledig uitgerust kantoor.” Hij wijst op collega-bedrijven als Sunweb die ook in Zwitserland zijn vertegenwoordigd.

De mensen in Zwitserland houden zich bezig met de touroperating-activiteiten. “Zij leveren deze producten vervolgens aan bij de Nederlandse Oad-verkooporganisatie die het weer aanbiedt aan de Nederlandse consumenten en reisbureaus. Voor klanten en reisbureaus verandert er verder helemaal niks.”

Geen internationale ambities? “Het maakt het wel makkelijker om die stap een keer te nemen en ik sluit zeker ook niet uit dat we dat misschien wel een keer gaan doen. Op dit moment is onze eerste prioriteit om de verhuizing van de touroperating-activiteiten in goede banen te leiden. Daar gaat veel tijd in zitten, want Zwitserland is een stabiel land met veel wet- en regelgeving.” Volgens Koster is de beslissing strategisch ingegeven, maar heeft ook een fiscaal bij-effect: “In Nederland heb je de btw-reisbureauregeling en daar hebben wij ook ‘last’ van en op deze manier niet.”

Nobel Capital Partners blijft nog steeds de grote investeerder achter het bedrijf? “Jazeker. Er is wat dat betreft niks veranderd. De samenwerking met Havi loopt goed. Er is de keuze gemaakt om vol voor touroperating te gaan en daar alle investeringen in te doen.”

Komen er nog nieuwe bestemmingen bij? “In oostelijk Europa hebben we er nieuwe bestemmingen bij, zoals Georgië. Daarnaast hebben we bijvoorbeeld het aanbod aan wandelvakanties uitgebreid als ook de verre bestemmingen. Volgend jaar hebben we een heel groot wandelproject met een reis naar Japan rondom de Olympische Spelen in samenwerking met de Koninklijke Wandelbond Nederland, dus er zit genoeg in de pijplijn. We zijn volop in ontwikkeling.”

“Het Winterprogramma staat al helemaal live. Noorwegen is uitgebreid met de olympische skigebieden van Lillehammer (Hafjell en Kvitfjell) en Narvik. Wintersport Canada is al boekbaar evenals de kerst- en langlaufreizen. Wij zijn helemaal klaar voor de winter!”

OAD focust op touroperating en vestigt zich in Zwitserland.

FlixBus maakt reserveren van zitplaatsen mogelijk; straks ook meer ‘add-ons’ zoals het meenemen van fietsen.

Post van FlixBus: “Wil je graag maximaal comfort tijdens je reis? Reserveer dan nu tijdens het boekingsproces je favoriete zitplaats. Op bijna alle verbindingen in ons routenetwerk heb je nu de mogelijkheid om je zitplaats van tevoren te kiezen en te reserveren. Reis je met een vriend of vriendin of met je familie? Zorg er dan voor dat jullie bij elkaar kunnen zitten. Leun achterover en geniet van het uitzicht op één van de panoramazitplaatsen. Ook op onze zitplaatsen aan de tafels kun je met meer comfort reizen.”

FlixBus biedt een reserveringsmogelijkheid voor drie categorieën: een panoramazetel (voor beter uitzicht), zitplaatsen bij een tafel in de dubbeldekker of de klassieke zitplaatsen. “Als we voor jouw verbinding zitplaatsreservering aanbieden, wordt dit tijdens het boekingsproces op de website of in de app aangegeven nadat je je passagiersinfo hebt ingevuld. Ook in onze agentschappen en winkels kun je een zitplaats reserveren.” Voor wat hoort wat. Er zijn kosten aan verbonden: € 1,49 voor een klassieke stoel, € 1,99 voor bij een tafel en € 2,99 voor een panoramazetel op de korte en middellange afstand. Voor wie wat langer reist zijn de reserveringskosten respectievelijk € 2,99, € 3,49 en 4,99.

FlixBus begint al een beetje op een lowcost-carrier te lijken. Afhankelijk van de reis kunnen zitplaatsen in de hele bus of slechts in bepaalde rijen worden gereserveerd. “Anders dan die lowcost-airlines zetten we passagiers die samen boeken bij voorkeur ook naast elkaar,” legt Rosa Donat van FlixBus uit. “De stoelreservering hebben we werkelijk bus-voor-bus ingevoerd, omdat er zoveel verschillende bustypen in omloop zijn. In vrijwel alle bussen kunnen inmiddels zitplaatsen gereserveerd worden. In ieder geval de plaatsen die in elke bus – tenminste in de gewone en dubbeldekker – gelijk zijn. Dat zijn dan de zitplaatsen met tafel beneden, de eerste rijen en de laatste rij plus de rij achter de trap en nog een paar andere plaatsen.”

En hoe werkt het in de praktijk? Op het ticket is het zitplaatsnummer te vinden. De nummers staan op ooghoogte op het handbagagerek. Groepen boeken als groep en niet op naam.

Wie geen zitplaats heeft gereserveerd, heeft een zitplaats toegewezen gekregen. Wanneer dat niet het geval is, dan kan de passagier overal gaan zitten. Reizigers met een beperkte mobiliteit krijgen uiteraard voorrang bij de keuze van zitplaatsen.

Wie lekker alleen wil zitten, kan twee zitplaatsen reserveren.

Net als in de luchtvaart met SeatGuru zal er dus binnenkort wel een BusGuru-app komen waarin de beste en de mindere zitplaatsen zijn aangegeven. Heeft FlixBus nog meer geleerd van de luchtvaart? Komen er straks ook Business Class-zetels of Premium Economy plaatsen? “Nee, die plannen hebben we nog niet. Maar we zullen wel steeds meer ‘add-ons’ bij de boeking gaan aanbieden, zoals naast zitplaatsreservering, extra bagage, extra verzekeringen, het meenemen van fietsen en dergelijke.”

FlixBus maakt het reserveren van zitplaatsen mogelijk; straks ook meer ‘add-ons’ zoals het meenemen van fietsen.

Munckhof behaalt trede 3 op Prestatieladder Socialer Ondernemen

Munckhof heeft Trede 3 behaald op de Prestatieladder Socialer Ondernemen (PSO). Uit de onafhankelijke toetsing door een certificerende instelling blijkt dat Munckhof op een kwalitatief goede wijze werkgelegenheid biedt aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en bij voorkeur samenwerkt met organisaties die dit ook doen of nastreven.

De Prestatieladder Socialer Ondernemen (PSO) is het meetinstrument én keurmerk van TNO dat de mate van sociaal ondernemen objectief meet- en zichtbaar maakt. TNO en PSO-Nederland hebben in nauwe samenwerking met de markt, de PSO volgens de nieuwste wetenschappelijke inzichten vanaf 2010 (door)ontwikkeld. De PSO is inmiddels uitgegroeid tot de landelijke norm voor sociaal ondernemen.

Het doel van de PSO is om meer mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt op een duurzame en een kwalitatief goede wijze aan werk te helpen. Dit doen PSO-organisaties door in de eigen organisatie werkplekken te faciliteren. Een werkgever kan met een PSO-certificaat bij steeds meer opdrachtgevers aantonen duurzaam werk te maken van social return. Daarnaast stimuleren PSO-gecertificeerde organisaties ook hun eigen leveranciers en opdrachtnemers om sociaal te ondernemen. Zij kiezen er bewust voor producten of diensten in te kopen bij SW-bedrijven en/of andere PSO-gecertificeerde organisaties. Dit wordt ook wel ketenstimulering genoemd. Als meer organisaties sociaal ondernemen, groeien we samen naar een inclusievere samenleving toe.

• Munckhof behaalt trede 3 op Prestatieladder Socialer Ondernemen.

Grensoverschrijdend langeafstandsbusvervoer groeide de afgelopen jaren zeer sterk – echter niet op de korte afstand

Er zijn vijftig buslijnen over korte afstanden (minder dan 50 km) van Nederland naar België of Duitsland. Op veertig daarvan worden per dag minder dan 200 grensoverschrijdende reizen gemaakt. Dat is weinig in vergelijking met buslijnen binnen Nederland.

Bij het langeafstandsbusvervoer (meer dan 50 km) is zowel het aanbod als het gebruik de laatste jaren sterk toegenomen. De bus is hier doorgaans goedkoper dan de trein. Dit concludeert het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) in het onderzoek ‘De bus over de grens: grensoverschrijdende busverbindingen in Nederland’ in opdracht van het ministerie van IenW (directie Openbaar Vervoer en Spoor).

Andere conclusies uit het onderzoek zijn: landsgrenzen belemmeren nog altijd de ruimtelijke interactie tussen gebieden aan weerszijden ervan. Ze leiden tot minder mobiliteit en dus ook minder OV-gebruik dan in de situatie zonder landsgrens. Dit komt door zaken als taal- en cultuurverschillen, beperkte wederzijdse erkenning van opleidingen, verschillen in belastingregimes en een minder ontwikkelde infrastructuur tussen landen dan binnen een land.

De markt voor grensoverschrijdend busvervoer op afstanden tot 50 km is klein en zal dat waarschijnlijk blijven. Er zijn namelijk geen aanwijzingen dat sociaal-economische ontwikkelingen aan beide zijden van de grens tot een grote vraagtoename gaan leiden.

Er zijn regionale ambities om oude grensoverschrijdende spoorlijnen te reactiveren die soms al decennia niet meer in gebruik zijn voor personenvervoer. Een nieuwe busverbinding is vooralsnog echter een efficiënter alternatief.

Het langeafstandsbusvervoer is de afgelopen jaren zowel in aanbod als in aantallen reizen zeer sterk gegroeid. In 2018 bedroeg het aantal internationale busreizen met Flixbus, de belangrijkste aanbieder in dit marktsegment, ongeveer 3,5 miljoen. Ter vergelijking: NS schat het aantal internationale treinreizen over langere afstanden (Thalys, Eurostar, IC Brussel, ICE en IC Berlijn) in 2018 op ongeveer 7 miljoen. Naar verwachting zal de groei van het langeafstandsbusvervoer op de korte termijn doorzetten.

Grensoverschrijdend langeafstandsbusvervoer zet door, echter niet over de korte afstand (minder dan 50 km).

Busfan-website: Belgische touringcar-ondernemers enthousiast over jaaroverzicht en anonieme vergelijking

Begin juli kregen de autocarondernemers met een reisaanbod op www.busfan.be voor de eerste keer een jaaroverzicht op maat van hun bedrijf. Daarin wordt voor elk bedrijf weergegeven welke extra zichtbaarheid www.busfan.be heeft gegenereerd voor hun reizen, en hoeveel door-kliks er waren naar de website van het touringcarbedrijf tussen 1 maart 2018 en 28 februari van dit jaar.

Ook wordt dat resultaat anoniem vergeleken met andere bedrijven met een vergelijkbaar aanbod.

Zowel langs Vlaamse als langs Waalse kant waren ondernemers vol lof over de rol die de Busfan-website speelt in de promotie van de touringcarreizen naar het Belgische grote publiek toe. Ze waren ook tevreden over deze eerste analyse en de tastbare meerwaarde van www.busfan.be. “Alvast een opsteker!” concludeert de Belgische bus- en touringcarfederatie FBAA tevreden.

Busfan-website: Belgische touringcar-ondernemers enthousiast over jaaroverzicht en anonieme vergelijking.

Rotterdam Airport krijgt – na Brussels Airport – ook een zelfrijdende bus

Rotterdam The Hague Airport zal in 2020 met een zelfrijdende shuttlebus reizigers tussen metrostation Meijersplein en de aankomst- en vertrekhal vervoeren, zo meldt de Rotterdamse luchthaven.

De zelfrijdende bus die de naam ‘Airport Shuttle’ zal dragen, zal als alles volgens plan verloopt in 2020 van en naar het Rotterdam The Hague Airport rijden. Op woensdag 10 juli tekenden Rebel, The Future Mobility Network, RET, Rotterdam The Hague Airport, de Metropoolregio Rotterdam Den Haag en de gemeente Rotterdam een intentieverklaring voor een zelfrijdende elektrische minibus.

“Automatisch rijdende minibussen zijn een kans om de ‘last mile’ tussen stations of haltes van het openbaar vervoer en de eindbestemming in te vullen. Bij de luchthaven gaat het om een afstand van meer dan 2 kilometer tussen het metrostation Meijersplein en de aankomst- en vertrekhal van Rotterdam The Hague Airport. De uitstootvrije voertuigen zijn beter voor het milieu en flexibeler inzetbaar dan regulier openbaar vervoer. Vaak nemen mensen nu nog de auto omdat het eerste en laatste stuk van hun reis niet goed aansluit met openbaar vervoer”, aldus de luchthaven.

In mei werd er op het Brussels Airport voor het eerst met een zelfrijdende bus gereden als een test. In 2021 moet deze zelfrijdende bus autonoom pendelen tussen de terminal en de cargo bedrijvenzone en parkeerterreinen.

Rotterdam Airport krijgt – na Brussels Airport – ook een zelfrijdende bus

< 1 2 3 4 5 >»